بر این باوریم که قرآن کتاب جامعی است و تمامی حقایق هستی به طور کامل در آن تبیین شده است .

... وَ نَزَّلْنا عَلَیْکَ الْکِتابَ تِبْیاناً لِکُلِّ شَیْ‏ءٍ» (ما این کتاب را بر تو نازل کردیم که بیانگر همه چیز است (نحل/ 89))

هدف نهایی نزول قرآن ، انسان سازی و تربیت بشر است بنابراین منظور از «همه چیز» تمام اموری است که انسان برای پیمودن راه تکامل به آنها نیاز دارد اموری که تمامی جنبه‌های مادی ، معنوی ، فردی و اجتماعی او را در برمی‌گیرد. کافی است به دریای پرفیض قرآن سری بزنیم تا از گوهرهای ناب معارف آن بهره‌مند شویم .

از جمله مطالبی که در قرآن به طور تفضیل بیان شده ، مسائلی است که از رووس موضوعات علم روانشناسی به شمار می‌رود. یکی از امور مهم زندگی انسان چگونه اندیشیدن است. چرا که نحوه تفکر هر فرد به طور مستقیم بر احساسات و عملکردهای او تاثیر می‌گذارد و به این ترتیب ، شخصیت انسان را تحت الشعاع خود قرار می‌دهد.

اندیشه‌ی صحیح، تفکری است که ابعاد بالقوه وجود انسان را به فعلیت برساند و او را به سوی رشد و فلاح رهنمون شود. به میزانی که اندیشه مثبت داشته باشیم حیات طیبه روزیمان می‌شود، از سلامت روح و روان برخوردار می‌شویم و از جنبه‌های مختلف زندگیمان لذت می‌بریم .

از سوی دیگر به میزانی که تفکرمان منفی باشد ، فقر ، نفرت ، گریز از خلق و دیگر اموری که در این راستاست دامنگیرمان می‌شود.بنا به نقش مهمی که « اندیشه صحیح » در زندگی ما ایفا می‌کند، در محضر قرآن قرار می‌گیریم تا بیاموزیم که چگونه بیندیشیم .

إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَ إِیَّاکَ نَسْتَعینُ (حمد/5)

در این آیه مبارکه فعل‌های « نَعْبُدُ» و «نَسْتَعینُ» به صورت متکلم مع الغیر آمده است. گویی قرآن به ما می‌آموزد که برای حرکت‌های مثبت، باید با جمع‌های سالم همراه شویم .

برخی افراد مردم گریز و جمع گریزند، تصور می‌کنند توانایی‌ها و آموخته‌های خودشان برای پیمودن راه کمال و وصال کافی است ، و نیازی ندارند که به جمع خوبان بپیوندند. اما این دیدگاه، تفکری است اشتباه. اندیشه صحیح این است که بپذیریم خداوند در جمع برکتی قرار داده که در حرکت‌های فردی ، از آن میزان برکت برخوردار نمی‌شویم. برای به ثمر رسیدن امور مثبت و ارزشمند ، باید با گروهی از خوبان همراه گردیم .